In een niet al te hoogstaande uitwedstrijd bij Odiliapeel wist Keldonk de drie punten binnen te harken. Al was het vertoonde spel niet al te sprankelend, na twee nederlagen voelde de  1- 3 overwinning toch wel lekker.
Na een rommelig begin nam Keldonk na een kwartier de leiding toen na de eerste goedlopende Keldonkse aanval een voorzet van Roy van de Heijden door Koen van Deursen werd binnen geschoten. Na deze vroege voorsprong kon Keldonk door veel slordig balverlies de controle over de wedstrijd niet naar zich toetrekken. Veel spektakel voor de beide doelen bleef dan ook uit. Net voor de rust wist Keldonk de score toch te verdubbelen, toen Roy van der Heijden een scherpe voorzet via de Odiliapeel keeper zag binnen vallen. Een goede redding van Leon van den Acker zorgde er voor dat de 2 – 0 voorsprong ook mee naar het kleedlokaal genomen kon worden.
Na de rust poeierde eerst Johan van Malsen namens Keldonk de bal rakelings naast de kruising, maar niet veel later kwam Odiliapeel met een doelpunt terug in de wedstrijd. Hierna kreeg Keldonk voldoende mogelijkheden om naar de veilige 3 – 1 uit te lopen, maar moest constant waken voor de tegenstoten van Odiliapeel . Koen van Deursen schoot uit de draai goed binnen, maar de Odiliapeelse goallie redde bekwaam. Tien minuten voor tijd kreeg Keldonk wat lucht toen Tom van de Broek, na een fraaie actie de bevrijdende 3 – 1 binnen schoot. Jan van den Acker kreeg hierna een 100% kans om de wedstrijd definitief op slot te gooien, terwijl broer Leon aan de andere kant, met een knappe redding, de 2 – 3 voorkwam.
Opmerkelijk feit van deze wedstrijd was dat Roy van der Heijden de scheidsrechter de gele kaart gaf. Je moet er bij zijn geweest om deze te snappen. 
De eerste driepunter van  2024 is binnen en van hieruit weer naar de vorm van voor de winterstop groeien, dan komt het goed.