Als je vijf minuten in blessuretijd op een 1 – 2 voorsprong komt in de uitwedstrijd bij het hoger geplaatste D.W.S.H. uit Wilbertoord en St. Hubert, dan denk je de volle buit mee naar Keldonk te kunnen nemen. Maar als daarna in de 12e minuut na de officiële tijd alsnog de gelijkmaker binnen valt dan voel je, je toch wel dik bestolen. 
Keldonk begon goed tegen fusieclub D.W.S.H. en zonder echte kansen te creëren pakte ze wel het initiatief. Na een kwartier leidde dit tot de op dat moment terechte voorsprong. Een goed opgezette aanval kwam na goed doorgaan via Maik Oosterholt bij Rene van den Akker die mooi binnen schoot. Tot tien minuten voor de rust bleef Keldonk de wedstrijd domineren en stond solide te verdedigen. Na de, door het extreme hete weer, broodnodige  ingelaste drinkpauze kwamen de gastheren sterk opzetten en had Keldonk het moeilijk om zich onder deze druk uit te voetballen. Met weg is weg voetbal haalde Keldonk zonder schade de rust. De scheids die bij elke uitbal de klok stil had gezet floot, toen op andere velden de tweede helft begon,  pas voor de rust. 
Ook in de tweede helft stal de scheids met zijn, voor beide partijen, rare beslissingen meer de show dan de 22 spelers. Ook nu werd de klok regelmatig onnodig stil gezet en was de verwachting dat we niet voor melkestijd thuis zouden zijn. Rene van den Akker was met een hoogstandje dicht bij de 0 – 2 maar de bal hobbelde net naast. Tien minuten voor tijd kwam D.W.S.H. op gelijke hoogte en leek een terechte puntendeling in de maak. Toen het allang tijd was werd de doorgebroken Tom van den Broek door de keeper getorpedeerd en kreeg Keldonk een penalty te nemen. Leon van den Acker benutte dit buitenkansje koelbloedig en zo leek dit Keldonk, vijf minuten in de extra tijd, de driepunter op te leveren. Het klokje van de scheids had echter meer stil gestaan, dan Keldonk lief was en om kwart voor vijf, twaalf minuten na de officiële speeltijd, werd de stand toch nog gelijk getrokken.