Dit keer een verslag van ons vierde elftal uit het clubblad van april 1995
Vierde anti-koploper ? ? ?
Zonder de routiniers Mari van Meltfoort en Bert van Hooft moest er gespeeld worden tegen 
koploper Juliana uit Mill. Nadat slaapkop Bas van den Elsen uit zijn bed was gerammeld werd
er onder escorte van motormuis Twan Mathijssen, richting Mill vertrokken. Daar 
aangekomen werden we met heel ons team in een scheidsrechters hokje gepropt waar we 
ons om de beurt konden omkleden. 
De wedstrijd begon en de oudjes van Mill lieten zien veel meer voetbalkaas (schimmel) 
gegeten te hebben dan de ‘broekjes’ uit Keldonk. Toch gaf de Keldonkse verdediging heel 
weinig kansen weg en konden de aanvallers zelfs nog goede kansen creëren. Op het veld 
naast ons was het echt een dooie bedoeling er zat geen leven in, zelfs als onze bal bij hun op 
het veld kwam werd hij door die dooie lullen niet terug getrapt. Daar wordt je toch doodziek 
van. Na een half uur spelen haalde een speler van Mill vanaf 20 meter verwoestend uit en de 
zwabberbal belandde onhoudbaar net onder de lat 1 – 0.
Na de thee waren er alleen nog maar kansen voor de jongens van Juliana (Ik dacht dat die 
alleen dochters had, maar ja met die Bernard weet je het maar nooit) Keldonk groef zich voor
hun eigen strafschop gebied in, iets wat ze op het bijveld hadden laten doen. Het was 
gewoon wachten op de 2 – 0 wat wonder boven wonder tot tien minuten voor tijd werd 
uitgesteld. Na deze 2 – 0 begroef Keldonk de strijdbijl en kon de koploper nog naar 3 – 0 
uitlopen.
Wegens de halfvastenoptocht werd de wedstrijd tegen het Oventje onder noemenswaardig 
grote publieke belangstelling op zaterdag gespeeld. Met een geheel alcoholvrij team kende 
deze wedstrijd een chaotische start. Na tien minuten opende V.C.O. de score en bouwde deze 
voorsprong, ondanks de stakingen, uit tot een 3 – 0 ruststand. 
Na de rust, toen het merendeel van het publiek het Zeelandse grondgebied had verlaten, ging
het beter met Keldonk en kwam men door doelpunten van Bas van den Elsen en Gijs van 
Zutphen tot 3 – 2 terug. Nu vond de scheid het tijd worden om zich met het scoreverloop te 
gaan bemoeien. In zijn eentje verhoogde hij de stand naar 4 – 2. Hij zag namelijk vanaf de 
middenlijn dat de bal de lijn 11,6 mm had gepasseerd. Jammer want in werkelijkheid bleef de
bal 22,8 mm voor de lijn. Na dit incident gaf Keldonk zich gewonnen en mochten de mannen 
van het Oventje zelfs nog een buitenspel doelpunt maken. 
Op de dag na 1 april werd Keldonk 4 gefopt door koploper prinses Irene. We kregen een dikke
jas en dit was met het warme weer echt geen grapje . Alleen Arwin Vebrugge kon er wel om 
lachen, maar die had dan ook de W.C. bezocht en die op een flinke 1 aprilmop getrakteerd. 
De pot was vol emotie dat die er vol van raakte en helemaal dicht klapte. De aprilmop die 
niet gelogen is en niemand gelooft omdat het ook bijna niet de waarheid kan zijn is dat Bas 
van den Elsen het enige Keldonkse doelpunt maakte. 
Dit was de voorlaatste competitie wedstrijd. De vraag of Keldonk 4 op tien punten blijft 
steken wordt bekend op zondag 30 april a.s. wanneer het vierde zijn laatste wedstrijd tegen 
bijna koploper Haps speelt. Mensen die deze wedstrijd bij willen wonen worden vriendelijk 
gevraagd om op tijd te komen en bij de poort niet te dringen.