Dit verslag stond in het clubblad van februari 1995. Dit keer
een verslag van het vierde elftal.

Bas matchwinner Keldonk 4




Keldonk 4 – Volkel 7 2–3



De eerste wedstijd van het nieuwe jaar was thuis tegen
Volkel. De uitwedstrijd werd met 1 – 0 gewonnen, dus er moesten nu ook kansen
zijn om punten te pakken. Het liep echter allemaal anders. Het gemis van twee
belangrijke steunpilaren (Gijs van Zutphen en Jan Verhoeven) bij het bouwwerk
dat Keldonk 4 heet, nu was het meer bouwvallig te noemen. Ondanks het weinige
verweer waar Volkel mee te maken kreeg was het met de rust slechts 0 – 2.
Tijdens de eerste helft werd er door coach Wim Vervoort inkopen gedaan bij het
derde elftal. Met deze ster-aankopen erbij ging het de tweede helft iets
soepeler. Toch liep eerst Volkel uit naar 0 – 3 voordat Keldonk via een
frommelgoal van Arwin Verbruggen iets terug kon doen 1 – 3. Keldonk was in de
tweede helft meer in balbezit, maar de tegenstoten van Volkel bleven
levensgevaarlijk. Zo creëerde Keldonk verschillende kansen maar het duurde tot
de laatste minuut voor Arwin Verbrugge al zijn frustraties in een verwoestend
schot legde en hiermee de keeper liet denken dat de bal via het zijnet het doel
inging, maar hij zat er wel degelijk in 2 – 3. De tijd bleek daarna te kort om
ook nog de gelijkmaker binnen te schieten, maar deze zou ook zeker niet
verdiend zijn geweest.



Keldonk 4 – Handel 7 1–0



Alle sterren stonden deze keer gunstig voor het team van
autoschade ‘De Beeke’. Jan Verhoeven was na een lange vakantie weer terug en er
mocht op het tweede veld gespeeld worden, waar ons vierde elftal dit seizoen
nog niet had verloren. En dan ook nog te bedenken dat de uitwedstrijd in Handel
een eitje was. Al met al moest er vandaag gewonnen worden. Topscoorder Arwin
Verbrugge had voor de wedstrijd al “vedette neigingen” door te denken dat hij
het zich kon permitteren om zich te verslapen en daarna fris en vrolijk mee kon
doen. Coach Wim Vervoort was echter onverbiddelijk en plaatste Arwin op de
reservebank. Bas van de Elsen zag zich nu genoodzaakt om de spitspositie over
te nemen, wat hij heel verdienstelijk deed. Keldonk had in de eerste helft
duidelijk het betere van het spel, maar had moeite om de bal in het vijandige
net te krijgen. Halverwege de eerste helft lukte het spits Bas van den Elsen om
de buitenspelval te omzeilen en beheerst te scoren. Keldonk ging goed door en
kreeg nog goede kansen, maar deze werden helaas niet verzilverd. Na de thee
werd het motorisch wat minder met Keldonk 4. Het liep allemaal niet zo soepel
meer en de zaterdags nog zo goed geoliede machine piepte en kraakte van alle
kanten. Mede door een goede redding op de lijn van Mari Vermeltfoort en een
fabelachtige safe van keeper Mario van de Elsen, die de bal uit de kruising
tikte, werd Bas de matchwinner.



V.C.O. 4 – Keldonk 4 1–4



Op deze heerlijke dag was iedereen tijdig aanwezig om te
vertrekken naar het Oventje waar gespeeld moest worden tegen het vierde team
van de plaatselijke voetbalvereniging. 
Iedereen was op de dag voor deze topper op tijd naar bed gegaan en had
al een week geen alcoholische frisdranken meer genuttigd. Het beloofde dan ook
een belangrijke wedstrijd te worden. Het kleedlokaal rook w.c. eend fris, wat
we dit seizoen nog nergens meegemaakt hadden. Een half uur voor de wedstrijd
was heel Keldonk 4  aan het warmlopen. Na
deze flinke warming-up met vele rek en strek oefeningen werd de opstelling
bekend gemaakt. Om 13.00 uur plaatselijke tijd vond de aftrap plaats en Keldonk
koos meteen de aanval. De bal ging moeiteloos van voet naar voet en V.C.O.
stond machteloos tegen dit zeer gemotiveerde Keldonkse team. In de tiende
minuut sneed Perry van den Elsen als een warm mes door de boter door de V.C.O. verdediging.
Zijn goede voorzet kwam bij de tweede paal precies op het hoofd van Arwin
Verbrugge die vervolgens prima terug kopte op Gijs van Zutphen die vervolgens
de bal steenhard in de bovenhoek deed belandden. Na een half uur spelen werd de
score opgevoerd: Mike van de Biggelaar gaf een lange bal op de op volle
snelheid liggende Bas van den Elsen, die sprintte door tot de achterlijn en
tikte daarna simpel de bal naar de vrijstaande Pedro van Wanrooy, die
vervolgens heel koel scoorde. Na de overigens hele lekkere thee ging Keldonk
ook het tweede bedrijf heel goed door. Na een kwartier werd een goed genomen
corner van Mari Vermeltfoort gepromoveerd tot doelpunt door de boven alles en
iedereen uittorende Brian van de Wetering. Bertje van Hooft ging daarna ook mee
op oorlogspad en soleerde van eigenhelft door de V.C.O verdediging en gaf met
een simpel tikje in de benedenhoek de keeper het nakijken. Een minuut voor tijd
mocht V.C.O. de eer redden omdat keeper Mario van den Elsen een kwartier voor
tijd met zeer koude handen het kleedlokaal had opgezocht.