Dit verslagje van een van de legendarische Sint Nicolaasvonden
uit 1987 vond ik in het clubblad van januari 1988.



 



Op donderdag 3 december bracht de Sint met twee van zijn
bekendste zwarte Pieten, Trabbedoelie en Sjaksjoer, een bezoek aan onze
kantine.



Om kwart voor zeven waren onze junioren al vol verwachting
aanwezig in onze kantine, waar de Sint en zijn knechten om iets over zeven
arriveerden. Hij werd namens alle aanwezige welkom geheten door Noud Verhoeven.
Noud noemde het geweldig dat de Sint en zijn Pieten zo goed den aard hadden op
Keldonk. Hij had ze de laatste tijd tenminste regelmatig gezien, maar dat zou wel
komen omdat hier zo’n uitzonderlijk lieve kinderen wonen. Daarna werden er door
verschillende kinderen liedjes gezongen bij de Sint, die daarvoor rijk beloond
werden door de zwarte Pieten. Het grote boek had de Sint ook niet vergeten.
Hierin hadden de Pieten vermeld dat de D pupillen boven aan stonden. Aanvoerder
Mark Verhagen mocht hiervoor de felicitaties van de Sint voor het hele elftal in
ontvangst komen nemen. De 5-jarige mochten van hun trainer naar voren komen en
gelukkig vonden zij dat hun trainer beter kon voetballen dan zingen. De F en E
pupillen werden ook beloond voor hun inzet tijdens de wedstrijdjes. Bij de B
junioren was de Sint genoodzaakt even een streng woordje te spreken. Hij vond
namelijk dat 1 ½ uur trainen in de week voor het meisje moest kunnen gaan. De
Sint had na afloop voor iedereen nog een snoepzak waarna hij, na het
afscheidslied vertrok.



Om half tien was hij daarna weer pressent om ook voor de
senioren zijn zegje te doen. Ook nu was de kantine weer overladen vol, net als
het grote boek. Als eerste werd Mari van Meltvoort bij de Sint geroepen. Vorig
jaar had Mari voetbalschoenen van de Sint gekregen voor hun toen nog niet
geboren voetballertje. Er werd toen afgesproken dat de schoenen terug zouden
komen als het een meisje werd. De schoenen was Mari vergeten, maar als er nu
een zoon bij kwam mocht hij ze houden. Gerard van de Ven werd geleerd dat links
rechts en rechts links is in Engeland. Harry Jans kreeg van de Sint een
ogentest. Hieruit bleek dat Harry niet zo scherp meer zag, waardoor hij wel
eens niet zag dat de lampen in de kleedlokalen bleven branden als hij naar huis
ging. Sint had echter de oplossing en schonk hem een, een maatje te grote,
bril. Johan van Wanrooy werd getest of hij de kwaliteit van zijn eigen
kroketten en frikandellen herkende. Hij moest geblinddoekt vertellen wat “zijn”
frikandel of kroket was en welke het kantinemerk. Hij wist 50% goed te raden.
Jan van Wanrooy werd verweten dat hij te passief samenwerkte met het A.C. Jan
vond dat hij zich alleen maar aanpaste aan het tempo van het A.C. Riny
Mathijssen kreeg te horen dat hij er de kantjes van afliep, dit had een van
zijn Pieten gezien, maar Riny had dit een week eerder al van een witte Piet
gehoord. Sint had voor Riny een toepasselijk cadeau. Ad van Dommelen werd
beloond met een bal waarop een grensrechters-vlaggetje was gemonteerd. Nu kon
hij voetballen en vlaggen tegelijk gaan doen. Anny Kuijpers moest bij de Sint
op de knie komen vertellen waarom zondags de klanten eens nat naar huis moesten
varen (Sailing Home). Annie vertelde bevend haar verhaal en kreeg van de Sint
Parapluutjes aangeboden om aan de klanten te geven ter bescherming van hun
kleding. Ies van de Vossenberg kreeg een paar grote oren omdat de Sint vond dat
Ies erg slecht de scheidsrechters-fluit hoorde.



Hierna was het tijd om afscheid te nemen van Sint en zijn
Pieten. Noud Verhoeven bedankte hen voor hun bezoek en hoopte dat ze volgend
jaar weer een bezoek aan de voetbalclub zouden brengen.



Het was weer een erg gezellige avond geweest waarvoor we het
A.C. moeten bedanken, omdat die ervoor gezorgd hebben dat Sint in deze drukke
tijd ons een bezoek bracht.