In de laatste minuten van de wedstrijd tegen V.C.O pakte
Keldonk na 10 maanden eindelijk weer eens de volle winst. En dat ging zeker
niet zonder slag of stoot want de tijd dat je de punten zomaar op sportpark Den
Dries in het Oventje op hoefde gaan te halen ligt al een tijdje achter ons.



Keldonk begon strijdbaar en kreeg via Duane Villanueva al
snel een goede mogelijkheid, maar zijn schot ging centimeters naast. Na vijf
minuten spelen veroorzaakte Keldonk een onnodige en vlug gegeven strafschop die
onberispelijk werd verzilverd.  Na deze
wederom vlug opgelopen achterstand pakte Keldonk het initiatief en creëerde een
groot veldoverwicht. Ook kwamen er mogelijkheden om de stand snel gelijk te
trekken, maar telkens zat er wel een Oventjes been tussen of kon de keeper
redding brengen. Na een half uur kwam er eindelijk gerechtigheid. Een vrije
trap van Leon van den Acker werd door Jan van den Acker doorgekopt naar Tom van
de Broek die de bal uit de lucht schitterend binnen knalde. Hierna bleef
Keldonk tot aan de rust de aanval zoeken en had via een mooi schot van Damon
van de Bos, dat centimeters over ging, nog met wat geluk met een voorsprong
kunnen gaan rusten.



Na de thee ging het allemaal wat moeilijker. Er werd weinig
tot niets weggeven, maar door slordigheden op het moment suprême kwamen de
ballen maar moeilijk bij de voorwaartsen. Een kwartier voor tijd had Keldonk
pech dat een onbesuisd schot van Duane Villanueva via de binnenkant van de paal
uit het doel ging. Keldonk bleef aandringen, maar vaak ging het te gehaast
waardoor succes uitbleef. Toch kwam de overwinning er nog wel. Na een gemene
charge op Duane Villanueva slingerde Leon van den Acker de toegekende vrije
trap de drukke zestien in, daar kwam die via de kluts voor de voeten van Jan
van den Acker die het beslissende tikje gaf en daarmee Keldonk een paar minuten
voor tijd aan de voorsprong hielp. Nu was het nog eventjes billen knijpen, maar
kwam, gezien de kansen, verdiende overwinning eigenlijk helemaal niet meer in
gevaar.