Pijnlijke nederlaag tegen Vita

In de strijd om het kampioenschap maakte Keldonk een behoorlijke misstap door met 4 – 1 van Vita te verliezen. De pijn werd enigszins verzacht doordat enige concurrent Olland de punten deelde met Irene, waardoor de achterstand slechts naar drie punten ging en er nog een beetje hoop is over gebleven. De strijd is weliswaar verloren, maar de oorlog nog niet. 

In een tamme openingsfase had Keldonk de regie over de wedstrijd volledig in handen en loerde geduldig op de openingstreffer. Na een kwartier was dat moment aangebroken, en na een goede voorzet van Jan van den Acker werd de bal door Tom van de Broek terug voor de goal gegeven, en liep een speler van Vita de bal in eigen doel. Een kwartier later leek Keldonk op de comfortabele 0 – 2 te komen, toen na een goede voorzet de bal door Koen van Deurzen in de voeten van Roy van der Heijden werd gekopt die raak schoot, maar zijn treffer wegens buitenspel  geannuleerd zag worden. Nadat Vita de paal had geraakt kreeg Tom van de Broek een enorme kans om de ruststand toch op 0 – 2 te zetten, maar zijn inzet werd door een Vita speler van de lijn gehaald. 

Na de rust kwam Vita veel feller uit het kleedlokaal en daar had Keldonk moeite mee. Toch leek Keldonk de score te verdubbelen toen Roy van de Heijden met een mooi lobje over de keeper de 0 – 2 scoorde. Heel onterecht stook de assistent de vlag omhoog en ontnam hiermee Keldonk van een loepzuiver doelpunt, maar als we eerlijk zijn, Herr Theo zou in deze situatie ook gevlagd hebben. Een kwartier voor tijd kwam Vita op gelijke hoogte en kon Leon van den Acker met een goede redding daarna de achterstand nog voorkomen. Deze waarschuwing was aan dovemans oren want niet veel later nam Vita toch de voorsprong. Keldonk speelde hierna alles of niets om nog een puntje te redden, maar het muntje viel dit keer de verkeerde kant op.