Dat waren de laatste woorden van het vorige verslag, en wat is het dan fantastisch mooi als je in het vervolgverhaal een 2 – 1 overwinning op koploper Ollandia kunt melden. En dan ook nog een overwinning waar helemaal niets op af te dingen viel.
In het eerste kwartier nam zoals te verwachten was van de koploper, Ollandia het initiatief. Toen Keldonk dit hoofdzakelijke Ollandse balbezit had overleeft kreeg Keldonk via Peter van Zutphen de beste kans om de leiding te nemen, maar Peter schoot onbesuisd van dichtbij over. Dit was wel het moment dat de wedstrijd meer in evenwicht kwam en Olland het steeds moeilijker kreeg met het opportunistische Keldonkse spel. Vijf minuten voor de rust kreeg Keldonk de beloning voor hun fantastische inzet. Na een goede combinatie tussen de Ackertjes, schoot Jan vanaf de zestien prachtig binnen. Ook Rene van Lankveld kreeg na een mooi uitgevoerde aanval nog een goede kans, maar de keeper wist zijn inzet te keren. In de blessuretijd van de eerste helft kreeg Ollandia, na een handsbal de gelijkmaker via een penalty cadeau. 
In de tweede helft ontstond een boeiend gevecht waarin beide ploegen kansen kregen om de leiding te nemen. Twintig minuten voor het einde werd de doorgebroken Roy van der Heijden neergehaald wat voor de Ollandspeler rood betekende. Met ’n man meer ging Keldonk op jacht naar de overwinning. Na een mooie voorzet van Marcel van de Tillaart, kopte Rene van Lankveld goed in, maar was de keeper attent. Tien minuten voor het einde kwam de overwinning er toch. Na een Keldonkse corner nam Peter van Zutphen de bal prachtig  op zijn pantoffel en vloog die schitterend binnen. Na nog tien spannende minuten bleef Keldonk eigenlijk moeiteloos overeind en gingen de drie punten mee naar Keldonk, en daar was niets van gestolen.