Slachtoffer van de keldonkse dadendrang werd, op het kunstgras van veld 7 in Veghel, Blauw Geel 7. De gastheren uit Veghel liepen zich stuk op de oranje muur onder leiding van keeper Jens van Zutphen en werden verrast in de omschakeling. Blauw Geel wilde graag het spel maken en 't derde gaf ze hier alle gelegenheid toe. Ze speelde te slordig om gevaarlijk te worden. Keldonk beperkte zich tot reageren op de vele foutjes van Blauw Geel, dat ging ons heel goed af. Na een half uur brak Keldonk de ban. Rick vd Acker schoot, vanaf links met z'n rechterbeen,  al dan wel of niet buitenspel, raak in de verre hoek. Keldonk kreeg meteen na de openingstreffer nog een mogelijkheid maar Damy Manders besloot een poging tot afspelen te doen ipv voor eigen succes te gaan, Michel vd Akker wees hem erop dat hij het ook wel zelf mocht doen in kansrijke positie. Damy nam zich dit advies van harte want luttele minuten later hamerde hij vanaf een meter of 25 de 0-2 binnen. De tweede helft gunde we de bal aan Blauw Geel en besloten we ze een meter of 20-25 voor de goal op te vangen en van daaruit te counteren. Blauw Geel begon furieus maar werd amper gevaarlijk, sterker nog, tijdens de eerste de beste counter werden ze zo verrast dat de keeper de doorgebroken Damy Manders neer moest halen, rood leek op z'n plaats maar de scheidsrechter besloot dit te bestraffen met geel. Deze situatie leverde een patstelling op want Keldonk was, ondanks de overtal situatie, niet van plan de verdedigende stellingen te verlaten terwijl Blauw Geel in ondertal situatie niet op de aanval ging spelen. Na de 10 minuten werden de verhoudingen op het veld weer in ere hersteld. Keldonk kwam niet meer in de problemen en had via de net ingevallen Bart van Haandel, vrij voor de keeper gezet door Emil Izly, zelfs nog een keer moeten scoren. 0-2 is natuurlijk ook hartstikke mooi en geeft wel wat vertrouwen voor de komende wedstrijden.